is de naam van een dierengeslacht, dat tezamen met de Luiaards en Gordeldieren de orde der Amerikaanse Tandarme Zoogdieren vormt. Het kenmerk dezer dieren is, dat de tanden bij hen geheel ontbreken of weinig ontwikkeld zijn, althans geen glazuur bezitten.
Dit is een gevolg van ’t feit, dat zij in hun bestaan geen tanden nodig hebben. Er zijn verschillende soorten Miereneters, de grote, de kleine, de tamandua, enz.Verwant in levenswijze met de Miereneters zijn de Schubdieren en het Aardvarken in de Oude Wereld. De Miereneters komen alleen in de warme streken van Zuid-Amerika voor en leven nagenoeg uitsluitend van insecten, vooral mieren en termieten. De kop is spits en de tong heel lang, voor sterke uitrekking vatbaar en met een kleverig vocht bedekt.
De grote miereneter komt voor in Zuid-Amerika, van Paraguay tot aan de Caraïbische Zee. Hij wordt, ongerekend den staart, ongeveer 1.30 M. lang en zwerft door de eenzame bossen en met gras begroeide vlakten der Zuid-Amerikaanse wildernis, azend op mieren en termieten. Hij krabt met zijn sterke voorpoten in de mierenhopen en als de bewoners dan dodelijk verschrikt naar buiten stormen, strijkt hij met zijn lange, kleverige, cylindervormige tong over hen heen, trekt de tong in den bek, steekt ze weer uit, doet een nieuwe streek, en dit met zulk een wonderbaarlijke snelheid, dat men graag gelooft, dat hij op die manier zijn dagelijks kostje heel goed bij elkaar weet te krijgen.
De tamandua is kleiner en leeft in de Braziliaanse bossen.
De kleine miereneter, die in de Surinaamse bossen geheel in de bomen leeft, is niet groter dan een eekhoorntje.
