Dit woord is gevormd uit de Griekse uitdrukking: meta ta physica, d.w.z. wat na de physica, de natuurkunde, komt. Het zijn b.v. de boeken van Aristoteles, die na zijn werken over de physica kwamen en de „eerste philosophie” behandelden.
Metaphysica is nu de naam van een wetenschap, die zich bezighoudt met gebieden van leven, welke boven de waarneming der zinnen verheven zijn.De natuurwetenschap kan wel vele verschijnselen van de natuur verklaren, maar zij geeft geen antwoord op de vraag naar het waarom van het bestaan van de natuur en van den mens en dat is nu toch een vraag, waarin vele, al of niet wetenschappelijke, mensen belang stellen.
Nu zijn er sommige geleerden, die zeggen, dat het gebied van de wetenschap hier ophoudt en het terrein van het geloof begint, anderen beweren, dat het getal der zinnen (reuk, smaak, gehoor, gevoel en gezicht) eigenlijk met twee moet worden uitgebreid, n.l. het denken en de geest. Deze twee zinnen bewegen zich dan op het gebied van de metaphysica — wel cens met een gewone uitdrukking genoemd: de wetenschap van het boven-zinnelijke.
