Professor Heie Kamerlingh Onnes (1853—1926) was een bekend Nederlands natuurkundige. In 1882 werd hij hoogleraar te Leiden, waar hij zijn beroemd kryogeen-laboratorium inrichtte, voorzien van de vernuftigste installaties voor het onderzoek van stoffen bij zeer lage temperaturen.
Op dit, tot dan toe nog bijna onbekende, wetenschappelijke terrein heeft professor Kamerlingh Onnes uiterst gewichtige ontdekkingen gedaan. De voornaamste en meest vermaarde prestatie van hem en zijn medewerkers was wel de vloeibaarmaking van het helium, welke de aandacht van de gehele internationale wetenschap op het Leidse laboratorium vestigde.
Sindsdien stroomden uit alle, ook de verst afgelegen landen, geleerden toe, om Professor Kamerlingh Onnes’ methoden te leren kennen en onder zijn leiding onderzoekingen te verrichten. In zijn latere ontdekkingen is die van den suprageleidenden toestand van metalen wel de belangrijkste.
Dank zij zijn genie en succesvolle werkzaamheid was Leiden lange jaren een brandpunt van wetenschappelijke belangstelling, waar de knapste koppen op dit terrein van wetenschap elkaar ontmoetten. Binnen- en buitenlandse Universiteiten verleenden hem eredoctoraten, geleerde genootschappen benoemden hem tot lid of erelid.In 1913 werd aan Prof. Kamerlingh Onnes de Nobelprijs voor natuurwetenschap toegekend.
