is oorspronkelijk een Latijns woord, dat vloeistof, vocht betekent. Vroeger was men van mening, dat de lichamelijke en geestelijke gezondheid van den mens afhing van de juiste verhouding der vochten in het lichaam.
Wanneer men dus den juisten humor (of humeur) had, was men gezond, en in een opgewekte, krachtige, vriendelijke stemming.Om nu te begrijpen, wat eigenlijk „humor” is, moet men deze oude betekenis even vasthouden. Humor is de hoogste vorm van grappigheid. Een boek of toneelstuk vol ruwe aardigheidjes of koddige gebeurtenissen bevat nog geen humor.
Wanneer iemand lichamelijk en geestelijk gezond is en dus welwillend en meevoelend maar ook als scherp opmerker tegenover de wereld en de mensen staat, zodat hij het grappige direct opmerkt, dan kan de echte humor ontstaan. De humor heeft een open oog voor de vreemde, pijnlijke, dwaze toestanden, die op onze wereld dagelijks voorkomen, maar tevens is hij er zelf helemaal los van; hij staat er boven, omdat hij alleen denkbaar is, wanneer de humorist geestelijk hoog staat en een diep inzicht in de menselijke natuur heeft, dat hem veel doet verklaren en vergeven. Dit is juist het geestelijk gezond zijn. Hierdoor wordt de humor nooit bitter en beklemmend, doch hij is steeds verlossend en verlichtend door de sympathie en het meegevoel voor de mensen, die op humoristische wijze worden beschreven. Grote humoristen zijn o.a. Charles Dickens, Cervantes en Fritz Reuter.
