(± 990—-±1050) was een muziekgeleerde, aan wiens grote muzikale en opvoedkundige talenten de wereld veel te danken heeft. Hij werd in de omstreken van Parijs geboren (en niet in Arezzo, gelijk men vroeger meende) en in een klooster opgevoed.
Later werd hij Benedictijner monnik en legde zich vooral toe op het zangonderwijs. Paus Johannes XIX, die van zijn bizondere methode gehoord had, ontbood hem om deze te demonstreren.Vóór Guido’s tijd bediende men zich bij het notenschrift enkel van een gele c-lijn en een rode f-lijn. Hij voegde er drie lijnen aan toe en werd zodoende de uitvinder van den vijf-lijnigen notenbalk en de bekende sleutels. Verder bedacht hij naast een andere grote hervorming op muzikaal gebied een zeer practisch systeem, om de koorknapen vlug van het blad te leren zingen, en droeg hij veel bij tot de ontwikkeling van het meerstemmig gezang.
