NAPOLEON, (JOZEF) geboren te Ajaccio, op Korsika, den 7den Januarij 1767, was van 1806 Koning van Napels, en van 1808 Koning van Spanje, terwijl hij in het eerstgenoemde rijk werd vervangen door zijn' zwager JOACHIM MURAT. Bij het eindigen der heerschappij zijns broeders, kreeg hij den titel van Graaf van Surviliers en vestigde zich in Noord-Amerika, waar hij eindelijk in 1844 stierf. Ten einde de hem toegedachte waardigheid van Grootmeester van Frankrijk te kunnen aannemen, moest hij zich nog eerst vooraf laten inwijden, waarop ze hem in 1805 werd opgedragen, en hem als eersten Opzigter Prins CAMBACÈRES, en tot tweeden JOACHIM MURAT werd toegevoegd. THORY zegt van hem (Acta Latom. T.
I. p. 225), dat die keus, de keuze van het hof, en niet van de Broederschap was, zoodat het, in het vorig Art. daaromtrent medegedeelde, wel vertooning van NAPOLEON'S zijde kan zijn geweest, om ten minste den schijn daarvan te vermijden. JOZEF was de zevende Fransche Grootmeester, en werd, benevens zijn Adjunkt in 1814, door het G.: O.: van zijne waardigheid vervallen verklaard. Dit is alles wat van zijn Mac.: leven kan worden gezegd; want nimmer kwam hij (noch MURAT) in de vergaderingen van het G.: Om, terwijl daarentegen CAMBACÈRES, veel ijver voor de Orde aan den dag legde, veel deed om de eendragt in haar te herstellen of te bewaren, en naar het scheen, zich veel met de Orde, zelfs in kleinigheden, bezig hield.
