(< Lat. terminus = grenspaal; vd. het bepalende, dus ook het woord, de naam). Als vertaling van het Gr. dat met zijn Lat. aequivalent nomen ook gebruikt werd in den zin van element van een door optellen of aftrekken gevormde uitdrukking, kreeg terminus in de 17e eeuw ook de betekenis van wat wij nu nog term van een algebraïsche uitdrukking noemen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk