(< Lat. elementum; vert. van Gr. dem. van = rij. oorspr. letters van het alphabet).
1) In de Griekse wiskunde wordt onder de Elementen van een wetenschap een systeem van definities, grondstellingen en afgeleide stellingen verstaan, die bij de verdere beoefening van die wetenschap als algemeen bekend kunnen worden aangenomen en die daarom zonder bewijs kunnen worden geciteerd. Vd. de betekenis eerste beginselen.
2) De eenvoudigste grondvormen, die in een meetkundig systeem voorkomen, b.v. punt, lijn en vlak in de driedimensionale meetkunde.
3) In verwanten zin heten zijden en hoeken van een driehoek wel de elementen daarvan.
4) I.h.a. eenvoudigste bestanddelen, b.v. elementen van een determinant, van een verzameling.
