(< Lat. dem. van modus = maat). Lett. maat.
Het woord komt math. in zeer vele betekenissen voor, waarin niet steeds de letterlijke betekenis is te onderkennen Dit is wel het geval bij:1) Modulus van een complex getal: voor het complexe getal a + bi met beeldpunt A geeft de modulus Va2 + b2 de grootte van den vector OA aan.
2) De modulus van een logarithmenstelsel (zo genoemd door R. Cotes (1682— 1716)) met grondtal g is de evenredigheidsfactor in de evenredigheid dog a = C. 1 ga; hij bepaalt dus de verhouding van de logarithmen van dit stelsel tot die van het natuurlijke.
3) De modulus van een congruentie ontleent zijn naam daaraan, dat men bij vorming van een volledig Testsysteem mod n voor ieder geheel getal opgeeft, in welke mate het van een n-voud afwijkt.
4) Een getallenverzameling met de eigenschap, dat, als a en b er elementen van zijn, ook a — b tot de verzameling behoort, heet een modulus; de naam is blijkbaar gekozen, omdat de bedoelde eigenschap voorkomt in de verzameling van alle getallen, die onderling congruent zijn naar een zekeren modulus. Vaak wordt het woord gebruikt, om een kenmerkende constante aan te geven, b.v. modulus van en elliptische integraal; modulus van de optelling, van de vermenigvuldiging; vd. weer: modulus-eigenschap.
