(< Gr. i8sa — beeld).
1) Adj. Elementen, die aan een systeem worden toegevoegd, om daarin zekere stellingen zonder uitzondering te kunnen uitspreken, kunnen t.o.v. dat systeem i.h.a. ideale elementen worden genoemd. Vb. in de hyperbolische meetkunde de punten in het buitengebied van het absolutum; de ideale priemgetallen van Kummer (1810— 1893).
2) Subst. Sedert Dedekind (1831 —1916) verstaat men onder een ideaal een deelverzameling I van een ring R, zodat naast ieder element van I zijn product met een willekeurig element van R tot I hoort en naast ieder tweetal elementen van I hun verschil.
