(= Lat. planéta of planétes; = Gr. planètès = dwalend, ronddolend; als subst. dwaalster; < planasthai = ronddolen). Dwaalster.
Gr. planètai asteres of Lat. planétae of errantes stellae (= dwalende sterren) werden die hemellichamen genoemd die tussen de andere sterren schenen rond te dolen. In de oudheid rekende men tot de planeten ook de zon en de maan, maar niet de aarde. In tegenstelling tot de planeten noemde men de „vaste” sterren Gr. aplaneis asteres of Lat. inerrantes stellae (= niet dwalende sterren) of Lat.fixae stellae (= vaste sterren). Zie inleiding op planeten blz. 107.
