(< Lat. Kaléndae of Caléndae = de eerste van de (maan-)maand; < caldre = uitroepen; zodra n.l. de Nieuwe Maan door een pontifex minor was waargenomen, werd door de koning en na 509 v.
Chr. door de rex sacrorum afgeroepen, dat de nieuwe maand begonnen was; vd. calendarium = schuldboek; daar de eerste van de maand betaaldag was). Pas in het laat-Latijn komt calenddrius (of calendarium) voor in de betekenis van tijdwijzer over een jaar. Dit werd in de 15e en 16e eeuw in de West-Europese talen overgenomen. Het Latijnse woord voor wat wij kalender noemen was fasti (kalenddres). De Grieken gebruikten de term ephèmerides. Zo wordt tegenwoordig nog een astronomische kalender genoemd (→ ephemeride).
