In haar boekje Ikzeg maarzo, ikzegmaar niks [1978] neemtlnezvan Eijk de verwensing ik wens je veel jeuk en korte armpjes! op. Dat laatste interpreteer ik letterlijk als ‘zodat je niet kunt krabben’.
Sanders en Tempelaars (1998) geven ook nog ik wens je jeuk op je rug en korte (lamme) armpjes!; eeuwige jeugd en te korte armpjes! en krijg jeuk waar je niet kunt krabben! In een vlaag van woede of bij een ingebakken frustratie is alleen het ergste goed genoeg voor je opponent. In 1997 werd de verwensing ook opgegeven door o.a. een achttienjarige havoleerling uit Kaatsheuvel die in Spijkenisse geboren is.
Van hetzelfde laken een pak is krijg eeuwige jeuk!, een verwensing die uit de pen vloeide van een correspondent uit Sprang-Capelle.zie god zal me jeuken.
