In de 17de en 18de eeuw komt brui voor als uitroep en vloek en is dan gelijk aan het latere bliksem, duivel enz. Zo is als uiting van schrik, spijt enz. overgeleverd dat is van den brui ‘dat is bedonderd’.
Ook den brui! komt voor als uitroep van verontwaardiging in de betekenis ‘wel allemachtig; het is mij wat moois’. In Kempenland komt soms de verwensing krijg de vuilen brui! voor.
Daarmee is letterlijk bedoeld ‘een in de lucht hangende ziekte onder mensen of vee’. De emotionele betekenis komt meer in de buurt van ‘ik ben woedend, ik veracht je, hoepel op’.
