als benaming afkomstig van het oud-germaansche sint-fluot = groote vloed, is de overstrooming der aarde welke volgens den Bijbel (1 Mozes VI) plaats heeft gehad ten tijde van Noë (Noach) tot straf van de zonden der menschen. Alleen Noë en zijn gezin werden voor deze algemeene overstrooming gespaard; het verhaal van den 2L vindt men niet slechts in den Bijbel, maar ook in de sagen van verschillende heidensche volkeren.
De algemeenheid van den Z., zoowel wat plaatsen als personen betreft, wordt tegenwoordig door vele katholieke bijbelverklaarders betwijfeld. Zie de artt. Noach en Ararat.
