Zelfontbranding

betekenis & definitie

ontbranding, welke plaats heeft zonder warmte-toevoer van buiten af; treedt op bij vele licht-oxydeerbare lichamen, inz. wanneer zij in poedervorm zijn gebracht; daar zij dan een groote oppervlakte bieden aan de inwerking van de zuurstof, terwijl door het geringe vermogen om de warmte te geleiden, de opzameling van de bij de oxydatie ontwikkelde warmte begunstigd wordt; al deze voorwaarden voor Z. zijn in bijzondere mate voorhanden bij pyrophoren, hooi, steenkool met zwavelkies in poedervorm enz. De zwavelkies oxydeert gemakkelijk en doet de kool uiteenvallen tot fijne steenkool, waardoor de oppervlakte aanmerkelijk wordt vergroot.