stichter der kolonie Pennsylvanië, geb. 14 Oct. 1644 te Londen, zoon van den eng. admiraal William P., sloot zich in Ierland bij de Kwakers aan. Hij werd, daar hij onbevoegd als prediker optrad, gevangen genomen, daarna uit Ierland verdreven, en begaf zich in 1666 naar Londen, waar hij op de straten predikte en zich door zijn wandel en welsprekendheid groote achting verwierf.
Wegens zijn geschrift The sandy foundation shaken werd hij in 1668 in den Tower opgesloten, waar hij zijn beroemd boek No cross, no crown en zijn verdedigingschrift Innocency with her open face schreef. Met Fox en Barclay doorreisde hij ter verbreiding zijner leer de Nederlanden en Duitsehland. Na in Engeland herhaaldelijk vervolgd te zijn geweest, besloot hij in Amerika een staat op te richten naar de grondstellingen van christel. broederliefde. De eng. regeering stond hem voor een oude schuldvordering zijns vaders een groote landstreek aan de Delaware daartoe af. Niet alleen Kwakers, maar de om hun geloof vervolgden uit alle landen stroomden derwaarts samen, en de kolonie werd naar hem Pennsylvanië genaamd. In Maart 1633 gaf hij den kolonisten in een algemeene vergadering een staatsregeling in 24 artikelen, welke in 1776 aan de staatsregeling der Ver.
Staten ten grondslag gelegd werd. Hij kocht van de Indianen groote landstreken, en stichtte de stad Philadelphia. Onder de regeering van Jacobus II keerde hij naar Engeland terug, waar hij na de troonsbeklimming van Willem III van geheime verstandhouding met de Stuarts beschuldigd en deswege vervolgd werd, zoodat hij in_ 1694 naar Amerika terugkeerde. Nieuwe moeilijkheden drongen hem om na eenige jaren zich weder naar Engeland te begeven. Daar zijne financiën zeer achteruit gingen, stond hij in 1712 zijn eigendomsrecht op Pennsvlvanië voor 280.000 pd. st. aan de kroon af. Hij overleed in 1718 op zijn landgoed Ruscombe in Berkshire.
