Waanzin

betekenis & definitie

een slepende, zelden geneeslijke zielsziekte, gekenmerkt door waanvoorstellingen, welke voortkomen uit zinsbegoochelingen of excentrieken aanleg, en welke betrekking kunnen hebben op de meest verschillende dingen. De meest voorkomende vormen van W. zijn de grootheids- of hoogmoeds-, de vervolgings- en de godsdienstwaanzin, verder de erotische of liefdeswaanzin (waarbij de lijder in den regel meent bemind te worden door een hooger of wel door een denkbeeldig persoon), en de quaerulantenwaanzin, waarbij de lijder het slachtoffer waant te zijn van een rechterlijk complot of van verraad, en alle krachten inspant om dit aan het licht te brengen, zonder vatbaar te zijn voor overtuiging.