dood door verstikking in het water. Te water geraakt kan men zich drijvende houden door zich op den rug te keepen, het hoofd naar achteren te brengen en de handen op het water (niet er boven uit) uit te strekken, diep adem te halen en kort uit te ademen.
Bij het al zwemmende redden van een drenkeling is het ’t verkieselijkst, hem bij het haar aan te grijpen, op den rug te draaien en, het hoofd van den drenkeling boven water houdende, op den rug landwaarts te zwemmen. Is de drenkeling aan land gebracht, dan moet steeds worden verondersteld dat hij nog niet dood is en dienovereenkomstig gehandeld. Dikwijls gelukt het, door uren lang volgehouden pogingen bij een oogenschijnlijk dood opgehaalde de levensgeesten weder te doen terugkeeren.
Wenken voor de behandeling van drenkelingen
Vooral bij aan land brengen van een drenkeling deze niet schudden, rollen of met het hoofd omlaag houden. Voorzichtig vervoeren (b.v. op ladder) naar luchtig lokaal of anders bij niet te guur weder in open lucht. Terwijl zooveel mogelijk gelijktijdig geneeskundige hulp is ingeroepen, onmiddellijk bovenlijf geheel onbblooten. Daarop mond openen en van modder en slijm zuiveren. Tong naar voren trekken en keel met pennen kittelen om braking op te wekken. Bij geen braking of weinig of geen ademhaling moet tong uit mond worden gehouden.
Daarna beginnen met herstellen der ademhaling als volgt: Drenkeling plat op den rug leggen, op grond of harde matras, met vast kussen of opgerold kleedingstuk onder schouders. Daarna zich achter het hoofd van den patiënt plaatsen, diens beide armen vlak boven ellebogen aanvatten en met gelijkmatige en zachte beweging zoover mogelijk naar boven trekken (zie figuur I). Houd armen 2 seconden in dien stand en daarna op dezelfde wijze langs het lijf terugbrengen en weder 2 seconden stevig tegen de zijden drukken (zie figuur II). Deze bewegingen herhalen, in dezelfde volgorde en met dezelfde tusschenpoozen, totdat ademhaling plaats heeft. Niet ophouden, zelfs bij meer dan één uur vruchtelooze poging, inmiddels patiënt een fleschje met geest van hertshoorn onder den neus houden, van tijd tot tijd èn neus- èn keelholte prikkelen met in rum of jenever gedoopte penneveer, tevens voetzolen met harden borstel schuieren.
Indien zich bij patiënt braakbeweging voordoet, dan moet men hem op één zijde leggen, ten einde verwijdering van braaksel te bevorderen en te voorkomen, dat dit in luchtwegen geraakt (groot gevaar). Als de ademhaling is hersteld, moet men patiënt tusschen wollen dekens met kussen onder het hoofd leggen. Daarna het geheele lichaam (voornamelijk de ledematen en hartstreek) met rum of brandewijn sterk en aanhoudend wrijven met i flanellen lappen of vlakke hand, totdat pols duidelijk en huid warm is, Is bewustzijn teruggekeerd en nog geen geneesk. ter plaatse, dan in zittende houding flinke teug rum of brandewijn met water. Vooral geen vocht in mond gieten, terwijl drenkeling nog bewusteloos op rug ligt, dit is hoogst gevaarlijk. Nadat bewustzijn voldoende is teruggekeerd, naar eigen- of ziekenhuis brengen, vooral dit laatste met zorg en niet daarbij schudden. Daarna in bed warm toedekken, gelaat ongedekt en bedgordijnen open. ;
