verwonding door de hitte van een vlam, een sterk verwarmd vast of vloeibaar lichaam, stoom, gloeiend gas, of door bijtende stoffen (zuren, loog, enz.). Bij den lichten graad van Y. bestaan de verschijnselen in rood worden van de huid, bij den tweeden of middelmatigen graad ontstaan er blaren, in den derden of hevigsten graad heeft er versterf van weefsel plaats.
In het eerste geval is het voldoende de aangedane plek te bepoederen met meel, talk of stijfsel, of in te wrij^ ven met olijfolie, vet, eiwit, vaseline. Blaren moeten zoo min mogelijk worden aangeraakt; men legge er een lap met boorzalf op, waardoor de pijn vermindert, wijl de verbrande huidplek dan van de lucht is afgesloten; koudwateromslagen verergeren daarentegen de pijn. Over de lap met boorzalf moet een dikke laag watten worden gelegd en daarover een windsel, bijv. een (in de apotheek verkrijgbaar) brandwindsel. Bij ernstige Y. moet steeds geneeskundige hulp worden ingeroepen, wijl bij ondoelmatige behandeling ernstige ontstekingen en langdurige etteringen kunnen ontstaan. Bij verbranding van de huid met salpeterzuur, zwavelzuur, zuringzuur enz., moet eerst de huid met water afgespoeld en daarna soda, groene zeep, krijt of kalkwater aangewend. Bij verkoling van geheele ledematen is meestal een onmiddellijke amputatie noodig.
