ontmoeting tusschen twee vijandelijke legers ter beslissing van den oorlog. De tijds- en plaatsbepaling tot het leveren van een V. behoort tot de strategie; de wijze waarop tot de tactiek.
Aanvallend (offensief) is hij voor de partij, die hem begint; verdedigend (defensief) voor de partij, die den aanval tracht af te slaan. Algemeene regelen laten zich moeielijk geven, daar alles afhangt van het terrein, de sterkte en de gevechtswaarde der troepen, de bekwaamheid der bevelhebbers, enz. Over het geheel tracht men zooveel troepen als mogelijk is, op het slagveld te brengen en van de sterkte en stelling van het vijandelijk leger een duidelijk denkbeeld te verkrijgen. Daarnaar regelt men het plan van aanval. Een V. begint gewoonlijk met een voorhoedegevecht, gedurende hetwelk de troepen op het slagveld komen en de hun aangewezen punten bezetten. De infanterie wordt vooraan en de cavalerie en artillerie daarachter geplaatst of op de vleugels, naar gelang der omstandigheden, terwijl de reserve buiten gevecht blijft en alleen in het vuur komt om zwakke punten te steunen en op het laatste oogenblik de overwinning te beslissen.
