een soort scène-achtige uitvoering door Ernst von Wolzogen (1901) in het leven geroepen. De grondslag der gedachte is, naar aanleiding van de ongewone populariteit van variété- en speciaiiteitsgezelschappen, een herleving van het dramatisch gedicht, door aan de handeling de grootste speling te laten om zoodoende een weerspiegeling te geven van het moderne denken en voelen.
Inplaats van de scheiding tusschen degenen in de zaal en die op het tooneel, treden de uitvoerenden bij wijze van gast op, terwijl de directeur en zijn echtgenoote als gastheer en gastvrouw fungeeren, den toeschouwers alzoo eenigszins den indruk wordt gegeven alsof allen gasten zijn, onderscheiden in uit- en niet-uitvoerenden. De naam werd verkozen in herinnering aan den „Uebermensch” van Nietzsche. Oskar Straus schreef veelal de muziek. Zie ook bij Tooneel.
