ital. staatsman, geb. 2 April 1822 te Florence, studeerde te Siëna in de rechten en vervolgens het mijnwezen te Parijs en te Freiburg. Als afgevaardigde in de toscaansche Kamer en gonfaloniere van Florence stemde hij met Ricasoli 1848 voor het herstel der regeering van den groothertog, trad echter 1850 onder protest af, toen deze de Oostenrijkers in het land riep.
Onder de voorloopige regeering aanvaardde hij 1859 de leiding van binnenlandsche en buitenlandsche zaken en begaf zich op last van Ricasoli voor onderhandelingen naar Parijs. Door Florence 1860 in de italiaansche Kamer gekozen, aanvaardde hij als opvolger van Jacini de portefeuille van publieke werken onder Cavour, welke hij ook onder Ricasoli behield (Febr. 1861—Maart 1862), en in plaats daarvan de portefeuille van binnenlandsche zaken onder Farini (8 Dec. 1862—24 Maart 1863) en Minghetti (24 Maart 1863—28 Sept. 1864) ; na de Septemberconventie en het bedwingen der onlusten te Turijn moest hij aftreden (1864). Zijn hoofdwerkzaamheid was daarna aan Florence gewijd, waarvan hij burgemeester was geworden. Daar zijn te kostbaar bestuur van de zijde der Kamer gelaakt werd, legde hij 1878 zijn ambt neer en bedankte voor zijn mandaat, doch werd 1879 door Florence weer tot afgevaardigde gekozen; 4 Dec. 1890 werd hij senator en over!. 9 Sept. 1891 te Florence.
