Triëns

betekenis & definitie

(lat.) oorspronkelijk een oudromeinsche koperen munt, welke het derde deel van een as of vier unciae bedroeg; later sedert Constantijn (311—337) beteekent T. het derde deel van den gouden solidus of 1,52 gr.; nog in den tijd der Merovingen werden triënten in goud gemunt en tegen 12 denaren berekend.