fransch geschied- en oudheidkundige, in 1746 te Ernden geb., bekleedde in zijn vaderland onderscheidene aanzienlijke ambtsbetrekkingen en overl. in 1816 te Aurich. Voornaamste geschied- en oudheidkundige werken: Ostfriesische Gesch. (10 dln., 1791—1817), Von den Landtagen der Friesen hei Upstalhoom (1777, herdr. 1818), Alt-Friesisches Wörterhuch (1786), Asegabuch, ein alt-Friesisches Gesetzhuch des Rüstringes (1805), Gesch. und Auslegung des Salischen Gesetzes u. s. w. (1808), Willküren des Broekmannes eines freien Friesischen Volkes (1820).
Zijn geschiedkundige beschouwing der oude Friesche wetten, Lex Frisiorum antiqua, in 1811 te Amsterdam gedrukt, is niet in den handel.
