eigenlijk Kirchmeyer, Kirchbauer of Neubauer, philoloog en treurspeldichter, geb. 1511 te Hubelschmeiss bij Straubing, werd 1535 luthersch pastoor te Suiza, 1541 te Kahla, later in Kaufbeuren, Kempten, Stuttgart en Esslingen, om zijn zelfstandige dogmatische begrippen overal spoedig tot vertrekken genoodzaakt. Hij overleed omstreeks 1578 als luthersch pastoor te Wiesloch in het Badensche.
Zijn lat. satirieke drama’s (Pammachius, Mercator, Incendia, Judas Iscariotes e. a.), die tegen de kath. kerk en den paus waren gericht, zijn uit dichterlijk oogpunt het belangrijkste, wat ten voordeele der Reformatie geschreven is. Het meest krasse zijner smaadschriften is getiteld Regnum Papisticum carmine heroico l. IV (Bazel 1553), dat op last van landgraaf Philips van Hessen in het duitsch vertaald en in enkele jaren vier of vijfmaal gedrukt werd.
