zoon van Zeus (of van Tmolus) en Pluto, vader van Pelops en Niobe, een rijk koning in Lydië of Phrygië, de vertrouweling van Zeus en de andere góden, die hem dikwijls ten maaltijd noodigden. Omdat hij echter het daar gehoorde rondvertelde, werd hij in de onderwereld zwaar gestraft; hij moest voortdurend van dorst versmachtend in het water staan, dat telkens terugweek wanneer hij wilde drinken; bovendien hingen er takken met de heerlijkste vruchten boven zijn hoofd, welke eveneens terugweken als hij er naar greep.
Vandaar is de'uitdrukking tantaluskweiiing spreekwoordelijk geworden. In overdrachtèlijken zin heet T. een rijke vrek, die te midden van overvloed gebrek lijdt.
