wiskundige, tijdgenoot van prins Maurits, die hem uit hoofde van zijn geniale talenten zeer genegen was, en hem tot ingenieur van den waterstaat benoemde; te Brugge omstreeks het midden der 16de eeuw geb. en overl. in 1620. Meer bepaaldelijk heeft hij zich bezig gehouden met onderzoekingen betreffende het evenwicht van een vast lichaam op een hellend vlak, het evenwicht van drie krachten, werkende op één punt, het bekende parallelogram der krachten; de drukking der vochten in besloten vaten, en de ligging van het persingspunt.
Andere uitvindingen, zooals het gebruik der exponenten in de algebra, en de invoering der tiendeelige breuken in de rekenkunde, worden hem betwist.
