beroemd grieksch geschiedschrijver, geb. omstreeks 205 v. Chr. te Megalopolis in Arcadië, vormde zich onder zijn vader, den strateeg Lycortas, en diens vriend Philopoemen tot staatsman en veldheer en nam weldra een zeer levendig aandeel aan de aangelegenheden van het Achaeïsch verbond.
Hoewel P. ieder conflict met de Romeinen zocht te vermijden, behoorde hij toch tot de 1000 Achaeërs, die in 167 als gijzelaars naar Rome gevoerd en 17 jaar vastgehouden werden. P. werd in het huis van Aemilius Paullus zeer vriendelijk opgenomen en was weldra de vertrouwde vriend van Scipio Aemilianus, Na een kort oponthoud in zijn vaderland in 150 vergezelde hij: Scipio naar Afrika, waar hij de verovering van Carthago bijwoonde. Na de verwoesting van Corinthe maakte hij' van zijn aanzien bij de Romeinen gebruik, om het lot van zijn overwonnen landslieden zooveel mogelijk te verzachten; hij stierf omstr. 127 v. Chr. tengevolge van den val van zijn paard. Behalve enkele verloren gegane werken schreef hij een algemeene geschiedenis in 40 boeken, waarin hij op uitvoerige wijze de geschiedenis van Rome, der Grieken en van het oosten van 220 tot 146 v. Chr., met een inleidend overzicht van de gebeurtenissen van het begin van den eersten punischen oorlog af (boek 1 en 2), behandelde.
Van dit werk zijn nog slechts de eerste vijf boeken in hun oorspronkelijke volledigheid bewaard gebleven, van de overige het eerste deel van het zesde en talrijke fragmenten. P. wordt in nauwkeurigheid en trouwe wijze van verhalen en in omvang van staatkundige en militaire kennis door geen enkel geschiedschrijver der oudheid overtroffen. Van zijn werk bestaan tal van uitgaven en vertalingen.