1) Giovanni, markies, italiaansch dramatisch dichter, geb. 4 Dec. 1751 te Verona, begaf zich na een losbandige jeugd naar Venetië; 1789 werd hij podesta van Vicenza; 1796 moest hij de vlucht nemen naar Frankrijk; na den val der republiek Venetië' keerde hij terug en werd lid van de regeering der Cisalpijnsche republiek, 1802 van het wetgevend lichaam te Milaan; nadat dit ontbonden was, keerde hij naar Verona terug, waar hij 23 Jan. 1812 overleed. P. was een der eersten, die de heerschappij der aristotelische kunstregels beperkten; kennis van het tooneel en gloeiende vaderlandsliefde maakten zijn drama’s bij de massa bemind.
Verzameld verschenen zijn dramatische werken (Componimenti teatrali, 4 dln., Milaan 1804—1805 ; 2 dln., 1827) en de Poesie e lettere (Bologna 1883, met biographie en biliographie).2) Ippolito P., italiaansch dichter, broeder van den vorige, geb. 13 Nov. 1753 te Verona, trad in de Malthezerorde, verbleef langen tijd op Malta en Sicilië, verliet echter om gezondheidsredenen den dienst en wijdde zich geheel aan de letterkunde. Als dichter trad hij eerst met enkele treurspelen in den trant van zijn broeder op; later vond hij het juiste gebied voor zijn talent in de lyrische en beschrijvende dichtkunst. Zijn Poesie campestri (Parma 1788) behooren tot de beste gedichten dezer soort in de nieuwere ital. letterkunde. Hij overleed 18 Nov. 1828 te Verona. In 1798 verschenen zijn Poesie varie; 1805 publiceerde hij zijn Epistole in versi; den grootsten bijval vond hij echter met zijn vertaling der Odyssee, die voor een der beste italiaansche vertalingen doorgaat. Tot zijn beste werken behooren ook de Sermoni (1819) satiren, waarin de gebreken en dwaasheden van dien tijd met humor gegeeseld worden; als voortreflijk prozaschrijver toonde hij zich in de Elogj di letterati (2 dln., 1825—26). De verzamelde Poesie originali di Ippolito P. werden door Torri uitgegeven (Florence 1858).
