Gepubliceerd op 28-02-2021

Phalanx (grieksch)

betekenis & definitie

rij, gelid; in het oudgrieksche leger iedere aaneengesloten gevechtslinie van het zwaargewapend voetvolk (hoplieten), bij voorkeur echter een in een langwerpigen vierhoek opgestelde slagorde. Zoo streden vooral de Spartanen; maar eerst de Macedoniërs, wier afzonderlijke regimenten ook phalangen heetten, brachten de P. tot volmaaktheid; hun phalangen waren sedert Philippus II dieper (16, somwijlen 32 man) opgesteld en met ongemeen lange lansen gewapend.

< >