(grieksch) eigenlijk een voordracht, die in een Panegyris (zie ald.) gehouden werd, vervolgens in ’t algemeen zooveel als lofrede. Vooral beroemd is de in werkelijkheid niet gehouden P. van Isocrates (zie ald.).
In de romeinsche literatuur zijn bewaard gebleven de P. van den jongeren Plinius ter eere van Traianus en een verzameling van Panegyrici veteres latini, op het eind der 3de en in de 4de eeuw door Eumenius en anderen vervaardigd.
