Octave feuillet

betekenis & definitie

Fransch romancier en dramatikus, geb. 11 Aug. 1812 te Saint-Lê, werd te Parijs ter school gedaan en debuteerde als schrijver met den roman Le grand vieillard, werd in 1862 tot lid der Académie française gekozen, en overl. 29 Dec. 1890 te Parijs. Voorn., werken: voor het tooneel: le Pour et le Contre. (1553), Perd en. la demeure (1855), le Village (1856), Dalla (1857), le Cheveu blanc (1860), Montjoie (1863), le Sphinx (1874), la Partie, de. dames (1884), Chamillac (1886), romans: Petite Comtesse. (1857), le. Roman d'un jeune homme pauvre (1858), Histoire de Sibylle (1862), Monsieur de Cam.ors (18(57), Julia de. T récoeur (1872), Histoire, d’une. Parisienne (1881), la Morte (1886), Honneur d’artiste (1890) Als romancier neemt F een eigenaardige plaats in de fransche letterkunde in; gedurende een kwart-eeuw een der voornaamste vertegenwoordigers van den delicaten, verfijnden roman, bleef hij langen tijd zelfs de eenige in dit genre die te midden van de moderne realisten en naturalisten de aandacht wist te trekken ; zijn oppervlakkig en vaag idealisme en zijn overdreven discretie verzekerden hem inzonderheid den bijval van de vrouwen der hoogere standen; niettemin bevat het meerendeel zijner romans de volle dosis realisme die bij zijn schrijftrant past en met de kringen welke hij schildert en voor welke hij schrijft, vereenigbaar is.