een volksstam der oudheid, die in Steenachtig-Arabië tusschen den Aelanitischen zeeboezem en de Doode zee woonde en onder den naam Nabojoth, den oudsten zoon van Ismaël, reeds in Gen. 25 : 13 vermeld wordt. Gedurende vele eeuwen dreven zij een belangrijken karavanenhandel tusschen Egypte en de landen om den Euphraat.
Pompejus onderwierp de N., en onder Trajanus werd in 105 n. Chr. een einde aan hun rijk gemaakt. De hoofdstad van het rijk heette Petra.
