sedert den peloponnesischen oorlog de grondslag der indeeling van het spartaansche voetvolk, dat in het geheel zes moren telde. Iedere M. was in twee lochoi verdeeld, iedere lochos in vier pentecostyes en iedere pentecostys in twee enomotiën.
Daar de pentecostys (zooals de naam aanduidt) in den regel 50 man telde, was de gewone sterkte van een M. 400 man; ze kon echter tot op 900 man verhoogd worden.
