Michael faraday

betekenis & definitie

Engelsch schei- en natuurkundige, geb. 22 Sept. 1791 te Newington Butts bij Londen, zoon van een armen hoefsmid, was van 1804 af 9 jaren werkzaam bij een boekhandelaar-binder te Londen, besteedde gedurende dien tijd zijn vrije uren aan natuurkundige studiën, construeerde een electriseermachine en allerlei andere apparaten, en verkreeg in 1813 door bemiddeling van Davy de betrekking van assistent aan het natuurkundig laboratorium van het Koninklijk Instituut; op het einde van hetzelfde jaar vergezelde hij Davy op een reis naar het vasteland en hervatte in 1815 zijn werkzaamheden in genoemd laboratorium ; in 1827 werd hij hoogleeraar in de scheikunde aan het Koninklij k Instituut te Londen, was van 1829—42 bovendien lector aan de Militaire Akademie te W ooi wich, kreeg in 1835 van de regeering een jaargeld Faraday. van 300 pond sterling, en overl. 25 Aug. 1807 te Hampton-Court. Voor de wetenschap waren vooral van belang zijn onderzoekingen aangaande de legeeringen van het staal (1820 en 1822 met "Stodart), de vervloeiing van verschillende gassoorten, als koolzuur, chloor enz. (1823 en 1845), zijn daarstelling van onderscheidene met etliylen isomere koolwaterstoffen (1825 en 1826), de vervaardiging van een optisch glas uit kiezelaarde, boraxzuur en loodoxyd (1825—29), verder zijn studiën aangaande de thaumatropie (1831): grooter opzien baarden intusschen zijn ontdekkingen der electro-magnetische rotaties (1821) en der voltaof magneto-inductie (1832), waarop in 1833 tot 1834 zijn electro-chemische onderzoekingen volgden; in 1835 ontdekte hij den extrastroom, 1845—48 deed hij zijn vermaarde onderzoekingen omtrent het diamagnetisme en in 1845 ontdekte hij dat elke doorzichtige stof, door middel van electriciteit of magnetisme, doorgaand licht cirkelvormig polariseert. F. schreef een reeks verhandelingen, tezamen verschenen onder den titel Experimental researches in dectricitg (3 dln, Londen 1882), waarin hij nagenoeg alle electrische verschijnselen op zichzelf en in hun onderling verband behandelt; verder verscheen van hem: Lectures on light and ventilation (Lond. 18431, Lectures on the non-metallic dements (1853), Lectures on mrioits forces of matter (4 1874): Darbishire en Kablbaum gaven zijn correspondentie met Schönbein in het licht: Letters (Londen en Bazel, 1899).