polarisatiebatterij, secundaire batterij, een batterij ter opwekking der electr. polarisatie (zie Electriciteit, dl. IV, pag. 2505).
Men denke zich een groot aantal van voltameters; de uittreê-electroden H worden verbonden met de negatieve, de intreêelectroden O met de positieve pool van een eenvoudige keten; men verbreekt deze verbinding snel en verbindt de nu gepolariseerde platen derwijze dat de H-plaat der eene cel de O-plaat der naaste metalliek raakt. De zoo verkregen polarisatiestroom neemt toe met het aantal platenparen in de L. De polarisatiestroom heeft slechts een korten duur. Daarom moet het laden en ontladen snel achtereen plaats hebben, hetgeen geschieden kan met behulp van een stroomwender. Op hetzelfde beginsel als de L. berusten de electr. accumulatoren (zie Accumulator).
