Joseph lauff

betekenis & definitie

duitsch schrijver, geb. te Keulen 1855, diende tot 1898 bij de artillerie en werd toen door den keizer tot dramaturg aan den koninklijken schouwburg te Wiesbaden aangesteld. Zijn voornaamste werken zijn: de epische gedichten: Jan van Gallier (1887), Der Helfensteiner (1889), Klaus Stortebeker (1893); de romans: Die Hexe (1892), Regina Coeli (1894), lm Rosenhxg (1898), het treurspel Ines de Castro (1894) en de Hohenzollerndrama’s: Der Burggraf (1897), Eisenzahn (1899), Der Grosze Kurfürst (1902), Friedrich der Grosze; een bundel liederen: Lauf ins Land (1897).