een der uitvinders en verbreiders van de methode van wederkeerig onderricht (Bell-L. onderwijssysteem), in 1778 te Londen geb., richtte in 1798 in een der meest verwaarloosde buurten een elementaire school op en kwam, onbekend met de pogingen in denzelfden geest van Bell (zie ald.) e. a., op het denkbeeld om door wederkeerig onderwijs met weinig kosten de armste kinderen te leeren. Door den hertog van Bedford en anderen geholpen, kon hij een eigen schoolhuis bouwen, waarin hij kosteloos onderwijs verstrekte.
Zijn zusters richtten een dergelijk instituut voor meisjes op. Koning George III stelde hem in 1805 in staat om een instituut voor onderwijzers op te richten, waardoor L. zjjn methode over het geheele rijk wilde verbreiden. Hij vond als kwaker tegenstand bij de anglikaansche geestelijkheid, die Bell uit Schotland ontbood, om in het belang der orthodoxie dezelfde methode te verbreiden. L. richtte in 1813 te Tooting op eigen kosten een school op, waarop naar zijn methode onderwijs in de hoogere wetenschappen gegeven werd; begaf zich in 1816 naar Amerika, waar hij in de republiek Columbia, gesteund door president Bolivar, zijn methode verbreidde. Toen echter Bolivar aftrad, in 1829, zag L. zich geheel verlaten, zocht vruchteloos ondersteuning in de Vereenigde Staten en in Canada en overleed behoeftig te New-York in 1838. Zijn methode beschreef hij in Improvement in éducation (1805).
