Joseph addison

betekenis & definitie

beroemd Engelsch dichter en geleerde, zoon van een geestelijke, geb. te Milston, bij Amesbury (Wiltshire) 1 Mei 1672; na aan verschillende scholen onderwijs te hebben genoten, betrad hij 15 jaar oud de hoogeschool te Oxford, waar hij zich zeer onderscheidde, vooral in het dichten in Latijn; hij was geneigd tot een geestelijke loopbaan, doch omstandigheden brachten hem tot literatuur en dichtkunde; in 1699 ontving hij een pensioen van 300 pond st. ’s jaars, waarop hij een reis naar het vasteland ondernam, waarvan hij in 1703 terugkeerde; het volgend jaar dichtte hij een overwinningslied naar aanleiding van de overwinning van Blenheim, hetgeen hem in de politiek van den dag wikkelde; in 1706 werd hij onder-staatsseeretaris,; in 1709 begon Steele The Tattler, waarvoor Addison weldra geregeld bijdragen leverde; ook schreef hij artikelen in het tijdschrift ,,Wigh Examiner”, leverde een serie overschoone artikelen in „The Spectator’’, het meest populaire en elegantste mengelwerk in de Engelsche litteratuur; voorts schreef hij: The Guardian; in 1713 verscheen The Tragedy of Cato, hetwelk met groote geestdrift ontvangen werd; in 1716 huwde hij met de gravin-weduwe van Warwick en werd het volgend jaar staatssecretaris; groote bedeesdheid en afkeer van spreken in het openbaar deden hem in 1718 dezen post neerleggen; van zijn huwelijk zegt Thackeray dat het schitterend doch treurig was, en Johnson merkt daaromtrent op: „De dame liet zich overreden hem te trouwen op voorwaarden die sterk overeenkomen met die waarop een Turksche prinses wordt uitgehuwelijkt, tot wie de sultan, naar verhaald wordt, zegt: Dochter ik geef u dezen man tot uw slaaf!” Behalve het reeds genoemde, schreef hij nog verschillende werken, en liet een onvoltooid werk na: The Evidences of the Christian Religion. Wat hij voornamelijk met zijn geschriften bedoelde en nooit uit het oog verloor, was: „het moraliseeren te verlevendigen door geest, en het vernuft te matigen door moraliseeren”.