Johan georg fischer

betekenis & definitie

Duitsch dichter, geb. 25 Oct. 1816, studeerde te Tübingen, plantkunde, natuurwetenschappen, esthetiek en algemeene letterkunde, arbeidde tot 1885 in het middelbaar- en hooger onderwijs en overl. 4 Mei 1897 te Stuttgart. F gaf in het licht: Gedichte (Stuttg. 1854), Neue Gedichte (1864), Den deutschen Frauen (1869), Aus frischer Luft (2 dln. 1873), Neue Lieder (1875), de idylle Der glückliche Knecht (1881), Auf dem Heimioeg. Neue Gedichte, (1891). Met Feodor Löwe en Karl Schonhardt gaf F. in 1870 (Stuttgart) ten bate der slachtoffers van den oorlog een verzameling patriottische liederen uit, getiteld Drei Kameraden; verder minne- en volksliederen, de drama’s Saul, (Stuttg. 1862), Friedrich II von Hohenstaufen (1863), Florian Geyer (1866), Kaiser Maximilian von Mexico (1868), de dieren-psyehiologische schets Ans dem, Leven der Vöqel, (Leipzig 1863), enz.