de 5de president der Ver. Staten van N.-Amerika (1817—25), geb. 28 April 1758 in het graafschap Westmoreland in Virginië, was sinds 1782 lid van de hoogste vertegenwoordigende lichamen der unie, 1794 —26 gezant te Parijs, 1799—1802 gouverneur van Virginië, zag zich toen met verschillende buitenlandsche zendingen belast (Parijs, Londen, Madrid) en werd in 1811 onder Madison staatssecretaris, weinig later ook minister van oorlog.
In 1817 werd hij tot president der unie gekozen en in 1821 herkozen. Onder zijn bestuur werden verschillende nieuwe staten in de unie opgenomen en ook Florida aan de republiek gehecht; hij gal de opgestane spaansche koloniën, door ’t erkennen hunner onafhankelijkheid, moreelen steun en vaardigde in 1828 4 besluit uit, waarbij bepaald werd dat de Vereen. Staten voortaan geen inmenging van europeesche mogendheden in de binnenlandsche toestanden van het vasteland van Amerika meer zouden dulden; dit besluit wrordt sinds aangeduid met den naam Monroeleer. M. legde 1825 zijn ambt neer en overl. 4 Juli 1831 te New-York.
