mank loopen, Claudicatio, een onregelmatigheid in den gang, welke ontstaat doordat het bovenlichaam bij het loopen op het eene been langer rust dan op het andere, hetzij wijl het eene been korter is dan het andere, of wijl het loopen met het eene been pijnlijk is, meer inspanning vordert, of een of ander bezwaar of ongemak in eenigerlei orgaan veroorzaakt. Is dit laatste het geval, dan schuilt de oorzaak dikwijls in de onderlijfs- of borstholte, en anders in het been zelf (misvorming der beengewrichten, verslapping of verlamming der spieren van het been, gezwellen, wonden enz.) en is het H. veelal van tijdelijken aard.
In vele gevallen is het korter-zijn van het eene been eens hinkenden slechts schijnbaar en komt door een oprijzen van het bekken naar het bovenlichaam. Een werkelijk korter-zijn van een der beenen kan, wanneer verkorting der spieren en daardoor teweeggebrachte verkromming of draaiing der gewrichten de oorzaak is, gemakkelijker genezen of verholpen worden dan wanneer het been zelf te kort is. Dit laatste kan aangeboren zijn of het gevolg zijn van beenbreuken, gewrichtsaandoeningen enz. Lijden beide beenen aan een gebrek dat H. veroorzaakt, dan wordt de gang waggelend en onzeker, en ontstaat in zekeren zin een dubbel H.; dit wordt veel waargenomen bij rhachitische en scrofuleuse personen, bij zwangere vrouwen, bij lijders van ruggemergziekten, en vooral bij aangeboren dubbele heupgewrichtsverrekking.
