naam van tal van steden in de oudheid. De voornaamste waren:
1) H. in Lucanië, in Beneden-Italië aan de rivier Aciris, in de nabijheid van het tegenwoordige Policoro, door de Tarentijnen en Thuriërs op het gebied van het verwoeste ionische Siris, dat haar havenstad werd, in 432 v. Chr. aangelegd, zetel van de samenkomsten welke de steden van Groot-Griekenland tijdens hun onafhankelijkheid hielden, en vaderstad van Zeuxis. Daar versloeg Pyrrhus in 280 de Romeinen onder P. Valerius Laevinus. Onder de Romeinen behield H. een zeer zelfstandige positie en bestond nog in de 6de eeuw na Chr.
2) H. Lyncestis, aan den voet van den Barnus in Macedonië, waarschijnlijk in 358 v. Chr. gebouwd. Hier had de slag plaats tusschen Philippus III en consul Galba in 220. Ten tijde der Romeinen was H. de hoofdstad van het vierde district van Macedonië en heette Pelagonia; in 479 na Chr. werd het door Theodoric platgebrand. De ruïnen liggen een half uur van Monastir.
3) H. Minoa, op de zuidkust van Sicilië, tusschen Agrigentum en Selinus; oorspronkelijk een phenicische stad, werd zij in 510 v. Chr. door den Spartaan Euryleon ingenomen, vervolgens in 403 door de Carthagers verwoest en speelde daarna geen rol meer. Ruïnen nabij kaap Bianco.
4) H. aan de Pontus, in Bithynië, aan de Zwarte Zee, in het land der aan haar onderworpen Mariandyners, door megarische en beotische kolonisten omstreeks 560 v. Chr. gesticht, had twee voortreffelijke havens en geraakte weldra tot hoogen bloei en macht, maar kwam kort vóór den val van den perzischen troon onder de heerschappij van tirannen. Haar macht werd hoofdzakelijk door den mithridatischen oorlog, waarin Aurelius Cotta haar verwoestte, vernietigd. Tegenwoordig een onbeduidende plaats, Eregli.
