of haloïdezouten, een door Berzelius in de oude scheikunde ingevoerde benaming voor zouten, die uit metalen en zekere niet-metallieke stoffen, de halogenen, bestaan, echter geen zuurstof bevatten. Het bekendste haloïd is het keukenzout.
Dubbele H. bevatten één zoutvorm en twee metalen, als b.v. chloorkaliumplatina.
