C5 H5 N5 O, imido-oxypurine, behoort tot de nucleïne-, xanthine- of purinebasen en staat derhalve chemisch en physiologisch in nauwe betrekking tot urinezuur. Het is een ontledingsproduct veler nucleïnen, inzonderheid van de pancreas-nucleïne, uit hetwelk het in het menschelijk en dierlijk organisme, waarin het in lever, milt en pancreas gevonden wordt, ontstaat.
Men heeft het allereerst in guano gevonden en het daarnaar benoemd. Emil Fischer heeft het ook langs synthetischen weg verkregen. G. is een amorph, in water, alcohol en ether onoplosbaar poeder, dat, met salpeterzuur verdampt, een gele vlek achterlaat, die in warme alkaliloog met een purperroode kleur oplost. Bij de guanine-jicht der zwijnen zet het zich in den vorm van grootere concreties af in het spiervleesch en in de gewrichten. Men verkrijgt het uit guano door deze eerst door koken met kalkmelk te ontkleuren, dan door koken met soda-oplossing het G. op te lossen, dit met sterk heet zoutzuur van het mede opgeloste urinezuur te scheiden en eindelijk het gekristalliseerde zoutzure G. te ontleden door ammoniak.
