Fu-tsjou

betekenis & definitie

ook Hok-tsjiu, engelsch Foochow. Hoofdstad der chineesche kustprovincie Fukien, ligt aan den linkeroever der Min of Ban, 58 km. van haar monding, heeft een omvang van 12 km. en is omgeven door een 9 meter hoogen en 4—7 meter dikken muur. De bevolking werd 1899 op 650 000, door anderen op circa 1 millioen zielen geschat, waaronder 10 000 mandsjoe en 200 vreemdelingen. Van de zuidelijke voorstad voert een brug, volgens opgave 800 jaar oud, rustend op 39 bogen, en „brug der 10 000 jaren” geheeten, over de Min. De christelijke missiehuizen liggen voor het meerendeel in de chineezenstad, in het oostelijk deel waarvan de mandsjoe een afzonderlijke wijk bewonen. Ongeveer 18 km. zeewaarts bevindt zich de Pagodenreede, waar de vreemde schepen aanleggen. F. is zetel van den opper-stadhouder van Min-tsje (Fu-kien en Tsje-kiang), van den stadhouder van Fu-kien, van 'den opperbevelhebber der mandsjoetroepen, die tevens het oppertoezicht over de tollen heeft, en van een buitenlandsche tol-inspectie. Er is sinds kort een militaire school. F. is een belangrijke handelsstad, zoowel voor de kustvaart ais voor den uitvoer naar Japan, de Liu-Kiu, Formosa, de Philippijnen en Java. In 1842 werd het door het verdrag van Nanking voor de Engelschen en later ook voor de overige natiën opengesteld. Het voornaamste uitvoerartikel is thee. De waarde v/d. invoer (geweven stoffen, opium, metalen, machinerie, oorlogsmunitie) bedroeg in 1900 : 433/io0, van den uitvoer 5S6/ioo millioen taëls. Gedurende den fransch-chineeschen oorlog voer de fransche vloot 23 Aug. 1884 de Min op en vernietigde de hier geposteerde chineesche vloot; den volgenden dag werd ook het arsenaal van F. in brand geschoten en verwoest.