lat. fabula. In ruimeren zin de stof, de inhoud, de handeling van een dramatisch werk. In engeren en meer eigenlijken zin is een fabel een bijzondere dichtvorm van een episch karakter, meest bestaande uit een vertelling die aan de onbezielde natuur, en inzonderheid aan de dierenwereld, bewustzijn, rede en spraak verleent en deze zoodoende tot spiegel van het zuiver menschelijke verheft. De fabel is een der oudst bekende dichtvormen; zij bloeide in overoude tijden reeds in Indië en Egypte, vond in Griekenland haar artistieke ontwikkeling (door Hesiodus, 800 v. Chr., Archilogus van Paros, 650 v. Chr., Simonides en Stefichorus, Esopus enz.), werd bij de Romeinen tot zedekundig leerdicht (Phaedrus), en bleef ook in de latere tijden een geliefkoosde dichtvorm (Lafontaine, Geliert, Grimm enz.)
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
