Erythraea

betekenis & definitie

Ricu. Duizendguldenkruid. Plantengesl. v/d fam. der Gentianeeën, met omstreeks een 30-tal vooral in de noordelijke zone verbreide soorten ; het zijn een- of tweejarige, bittere kruiden, met rechtopstaanden. vierkanten stengel, tegenovergestelde gaafrandige bladen en tot bijschermen vereenigde kleine, witte bloemen; de vrucht is een tweehokkige, meerzadige doosvrucht. E~centaurium, het gewone duizendguldenkruid, ook koortskruid en aardgal geheeten, heeft een vierkanten, 15—25 c.M. hoogen onvertakten stengel met langwerpig-eironde stengelbladen en eindstandige bijschermen van rosé bloemen; groeit in duinpannen en op vochtige zandgronden, en komt in Nederland tamelijk veelvuldig voor; zij bloeit laat in den nazomer (Juli—Sept.); zij bevat een bittere extractiefstof en is, mits in den bloeitijd verzameld, onder den naam herba centaurü officineel; zij wordt aangewend tegen maagpijn en ter bereiding van kruidenbitters. Andere hier te lande voorkomende E.-soorten zijn E pulchella, (stengel gaffelvormig vertakt, bladen eirond, bloemkroon donkerrose, vindplaatsen als vorig soort) en E. UnariifoUu, met rosé bloemkroon