Decalcomanie

betekenis & definitie

Een procédé om plaatjes over te brengen op verschillende zelfstandigheden (porcelein, ivoor, hout, papier) of voorwerpen, waaraan zij dan blijven kleven. De hier voor gebezigde plaat jes,weerdruk-of aftrekplaatjes geheeten, zijn meest kleurige flguren, die, meestal langs chromolithographischen weg, op van een gemakkelijk oplosbare laag voorzien papier zijn aangebracht; ter preparatie van het voor D. bestemde papier bezigt men een mengsel van stijfsel, lijm, gummi tragacanthae en fijn krijt (decalkeer- of metachromatypiepapier); de druk der D. (het aanbrengen der flguren op het geprepareerd papier) wijkt van den gewonen lithographischen druk in zoover af, dat men de donkere partijen eerst, en de heldere laatst drukt. Door het plaatje met de zijde die het flguur draagt op een gladde oppervlakte te leggen en het papier aan de andere zijde een weinig te bevochtigen, laat het flguur binnen weinige oogenblikken van het papier los om aan de gladde oppervlakte te blijven vastkleven, waarna het papier kan worden verwijderd. De D. heeft een belangrijke toepassing gekregen voor de decoratie v. allerlei goedkoope galanterie-artikelen, glas-, porcelein-, metaal- en hoornwerk, voor het aanbrengen van firmanamen enz. op blik, bussen enz.